- ငါၾကည့္ေနတံုး ျမိ႕က ပိုပိုအုိ
အမွတ္မွားစရာ ကြဲျပားမႈေတြနဲ႔ ၾကီးျပင္းလာရင္း
ျမိဳ႕ျပရဲ႕ အသံတိတ္ ပ်က္စီးမႈမွာ အသားက်ေပါ့
ငါၾကည့္ေနတဲ့ လမ္းမ ယုိယြင္းမႈေတြအတိ
အဲဒီ လမ္းမေပၚကုိ စီးနင္းလိုက္ပါေနတဲ့
လူေတြ လမ္းေတြ လမ္းေတြေပၚကလူေတြ
ဂြမ္ေဒါင္းေတြ ဆုိက္ကားေတြ ေမာ္ေတာ္ကားေတြ
အသက္မဲ့ေနတဲ့ ဆက္သြယ္မႈေတြနဲ႔ အတူ
အသက္ရွိေနတဲ့ အမုန္းတရားေတြ
၀ိ၀ါဒေတြ အဘိဓမၼာေတြ
အေရာင္စုိးခံထားရတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ အပါအ၀င္
လတ္တေလာ
ေႏြဦးရဲ႕ အညီအေဟာက္ ကင္းစင္ေနတဲ့
လိင္မႈေရးရာ အရႈပ္ေတာ္ပံု အေၾကာင္းေကာ
21 ရက္ကုိ ေက်ာ္လြန္လာတဲ့
ဒီဇင္ဘာ သားသတ္ခန္း အေၾကာင္းေကာ
ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းစာရဲ႕
ျဂိဳဟ္သားေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္မႈ အေၾကာငး္ေကာ
ျမိဳ႕ႈျပရဲ႕ အသံတိတ္ပ်က္စီးမႈကုိ
ေမ့ေလ်ာ့ေစေနတယ္။
ငါၾကည့္ေနတုန္းပဲ သမုိင္းေတြ သစ္လာတယ္
ကဗ်ာေတြ သစ္လာတယ္
ေရေပၚက ေလွေတြ သစ္လာတယ္
ငွက္ေတြ သစ္လာတယ္
လူေတြ သစ္လာတယ္
ႏွင္းေတြကုိ သစ္ပင္ေတြက ကုိက္လာတယ္
ဆင္ျခင္တံုတရားကုိ ယဥ္ေက်းမႈက ကုိက္လာတယ္
တယ္လီဖုန္းကို ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္က ကုိက္လာတယ္
ျပိဳပ်က္က်လာတဲ့ ျမိဳ႕ျပရဲ႕
သတိမထားမိတဲ့ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းမွာ
ခ်ဲထုိးေနတဲ့ အေဒၚၾကီးရဲ႕ ကဗ်ာေတြ
ေဟာင္းႏြမ္းလွတဲ့ အေရးအသားေပၚ
ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ငါဟာလည္း ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ပ်က္စီးမႈကုိ
စီးကရက္ တစ္လိပ္နဲ႔
အသာငမ္းငမ္း အရသာခံေနေပါ့
ထား၀ယ္က ေရနက္ေနတဲ့ ဆိပ္ကမ္းေပၚ
ေရခပ္ေနတဲ့ လံုမေတြ
အေျပးအလႊားပစ္ခတ္ေနတဲ့
ဒီမုိကေရစီ က်ည္ဆန္ေတြ
ငါေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့
သူမရဲ႕ ပင္တီ နီနီေလး
ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ခြဲစိတ္ခန္းထဲမွာ
ျမိဳ႕ျပကို ခြဲစိတ္ခဲ့တဲ့ ည
အဲဒီ ေပါ့စိမ့္ေတြ အဲဒီ ၀ီစကီေတြ
အဲဒီ လမ္းေဘးထမင္းေၾကာ္ေတြ
အဲဒီ ညဥ့္ငွက္မေလးေတြ
ေနာက္ျပီးေတာ့ သူမ
ျပီးေတာ့ငါ
ငါတုိ႔ စီးနင္းခဲ့တဲ့
ကာဘြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္မွာ
ျပိဳပ်က္ခါစ ျမိဳ႕ျပ
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အျပစ္ဖုိ႔တဲ့
လူသားေတြ အျဖစ္နဲ႔ငါတုိ႔
ငါတုိ႔ ေရာက္ေနတာက
လူနည္းစု အခြင့္အေရးနဲ႔
လူမ်ဳိးေရးေပၚ အေျခခံတဲ့
လူမႈ လိင္မႈ ေငြေငြ႕
ဘ၀ေတြအတြက္ ခ်နင္းခံ ဘ၀ေတြရဲ႕
နယ္ပယ္သစ္
လြတ္လပ္စြာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ အတုိင္းအတာမွာ
ခုတ္ေမာင္းခံခဲ့ရတဲ့
ကာလအပုိင္းအျခားအလုိက္
ငါတို႔ဟာ လြတ္လပ္ေနတဲ့
သဘာ၀ ပါ၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ကၽြန္တစ္စု
ဘိုးေဘးေတြရဲ႕ အေမြေတြ
ျပီးေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္
ေကာက္ခ်က္ခ် ကၽြမ္းတဲ့
တစ္ဖက္ရပ္ အင္တာနက္ေခတ္ၾကီးမွာ
ဘ၀မဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကုိ လြမ္းေနတဲ့
နည္းပညာ ေက်ာင္းသားေလး
သူ႔ရဲ႕ ေပါက္တီးေပါက္ရွာ တစ္ပတ္ရစ္ ကြန္ပ်ဴတာေလးနဲ႔
တစ္ပတ္ရင္ မုိဘုိင္းဖုန္းေလးနဲ႔
တစ္ပတ္ရစ္ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးဟာ
ျမိဳ႕ျပကုိ တစ္ပတ္ရစ္ အသံုးခံမွာလား
နည္းပညာနဲ႔ အႏုပညာဟာ ျမိဳ႕ျပကုိ ပ်ဳိျမစ္ျခင္းရွိေစလား?
ထိုင္ေနရင္း ငါတုိ႔ ေရာက္ေနတာက
အလုပ္အကုိင္ ရွားပါးလာတဲ့ေခတ္
မိဘကုိ လုပ္ေကၽြးဖို႔
မိဘအိမ္မွာ မီးပြားရွာေနရ
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ
ပင္လယ္ေကြ႕မွာ ေရနံေတြ ဖိတ္ကုန္ၾကတယ္
ေရနံေတြဟာ စစ္မက္ျဖစ္ပြားေနတယ္
ဒီတုိင္းပဲ
ေက်ာက္မ်က္ေတြေရာ မီးသေဘာၤေတြေရာ
ကၽြန္းသစ္ေတြေရာ လူ႕အရင္းအျမစ္ေတြေရာ
တုိးတက္လာတဲ့ ငါတုိ႔ရဲ႕ ေခတ္မွာ
စာနာစိတ္ဟာ အျပိဳင္းအရုိင္း ဆုတ္ယုတ္လာ
ဒါဟာ
တရားတဲ့လား
စစ္တဲ့လား ေမတၱာတဲ့လား
ငါတုိ႔ စိုက္ေနတဲ့ သစ္ပင္ရဲ႕
အကာအကြယ္မဲ့ေနတဲ့
အိပ္မက္ကုိ ဖာေထး
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ ကဗ်ာေရးလုိက္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ လူသတ္လုိက္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ နည္းပညာထြင္လိုက္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ ဆက္သြယ္ေရးႏႈန္းျမွင့္တင္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ တရားစြဲ
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ စီတန္းလွည့္လည္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္လုပ္ခ်င္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ လူထုတရားခံ ျဖစ္
နည္းပညာ အကူအညီနဲ႔ ေန
ျပီးေတာ့ ေသ
ရွင္သန္မႈ တေလွ်ာက္ တရားမွ်တမႈအစား
ေနေပ်ာ္မႈကို ရွာေဖြရ
လူသားပီပီ စာနာစိတ္ဟာ
၀မ္းေရးကုိ တုိက္ခုိက္သတဲ့
ငါရွင္းလင္းေနတုန္း
ျမိဳ႕ျပဟာ ျပိဳပ်က္လာျပန္
ျမိဳ႕ျပရဲ႕ ပန္းဦးကို ဘယ္သူေျခြသလဲ
ျမိဳ႕ျပဟာ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ပီး
ျမိဳ႕ျပဟာပဲ သားဖ်က္ေတာ့တယ္
ဒီကမၻာၾကီးအေပၚ ခ်ဳိ႕ယြင္းလာတဲ့ ေစတနာ။
- ေမာင္ျမတ္သူ
No comments:
Post a Comment