ေက်ာင္းသားဆုိတာ သီးသန္႔ျဖစ္တည္ေသာ အလႊာလား?
ယေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား တရား၀င္လုနီးပါး ဖြဲ႕စည္းၾက၊
အလုပ္လုပ္ၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းက ေမ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ အသံေဟာင္းေတြ
ျပန္ဆူလာတယ္။ အဲ့ဒီအထဲမွာ အဆူဆံုးအသံ ကေတာ့
“ေက်ာင္းသားဟာ
ေက်ာင္းသား အလုပ္သက္သက္ကုိပဲ လုပ္ဖုိ႔၊ ေက်ာင္းသားဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာမပါဖုိ႔
၊အရင္အေဟာင္းကို အတိတ္မွာထားခဲ့(၀ါ)သမုိင္းမွာ ထားခဲ့”
ဆိုတဲ့ အသံပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္သီးပုဂၢလ ခံယူခ်က္/သေဘာထားအျမင္ကို ကၽြန္ေတာ္
အနည္းငယ္ေျပာလိုတာက ဒါဟာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ဆရာလုပ္ျခင္းလည္း မဟုတ္သလို
စြတ္ဖက္လိုျခင္းလည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာ နဲ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၀င္တစ္ေယာက္
မျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၀င္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္လြန္းခဲ့တဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္
ဟာ ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့ လက္ရွိမ်ဳိးဆက္အေပၚ အားက်ျခင္းနဲ႔ အားကုိးလုိျခင္း
သက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း .............
၁။ေက်ာင္းသားဟာ သီးျခားအလႊာ ျဖစ္မျဖစ္
ေက်ာင္းသားဟာ သီးျခားအလႊာျဖစ္လား မျဖစ္ဖူးလား ဆိုတာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ရဲ႕
ျဖစ္တည္မႈ သမုိင္းမွာ အထင္အရွား ေဖၚျပၿပီးျဖစ္တယ္။
(သမုိင္းအေၾကာင္းေျပာလြန္းတဲ့သူေတြ
သမိုင္းထဲမွာေနခဲ့ဆိုတဲ့ ကပ္သီးကပ္ဖဲ့သမားအခ်ဳိ႕ကိုေျပာလိုတာက
သမုိင္းဆိုသည္မွာ အရွိတရား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အရာ၀တၳဳတုိင္းရဲ႕
မွန္ကန္ေသာတည္ရွိမႈကို ဖ်က္ဆီးလိုသူေတြဟာ သမုိင္းတုသင္ျခင္း၊
သမုိင္းမွားျပဳျခင္းတုိ႔ကို အစဥ္တစိုက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ ဒါဟာလည္း
ဦးေန၀င္းေခတ္ကေန ယေန႔ေခတ္ထိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္ခဲ့ရတဲ့/သိခဲ့ရတဲ့ အရာေတြဟာ
ဘာေတြလည္း ဆုိတာ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ေပၚလာမွာပါ။)
ကၽြန္ေတာ္မူရင္းေျပာလိုတဲ့ အခ်က္ကို ျပန္သြားပါမယ္။ ေက်ာင္းသားဟာ
ေက်ာင္းသားအေရးပဲ လုပ္ရမယ္ဆုိတဲ့ ဒီေခတ္ ႏိုင္ငံေရးအေက်ာ္ေဒးယ်
ဆရာသမားမ်ားရဲ႕ သြပ္သြင္းခ်က္ေတြဟာ ဟုတ္သေယာင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဟာ
ႏုိင္ငံေရးလုပ္ရင္ ငါတုိ႔လို ခံရမယ္ဆုိတဲ့ ေစတနာလိုလုိ စကားေတြနဲ႔ သူတို႔ဟာ
ဒီစကားကို ေျပာလာၾကတာပါ။ သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲ႕ ေက်ာင္းသားအေရး
ဆိုတာ ဘာလဲ? ဒီေမးခြန္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က အခ်က္ေတြက ဘာေတြလဲ? ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
စဥ္းစား သင့္ပါၿပီ။
သူတုိ႔ေျပာတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲ႕ ေက်ာင္းသားအေရးဆိုတာမွာ ေက်ာင္းဖယ္ရီခေလာက္၊
ေက်ာင္းမဂၢဇင္း ထုတ္ရံုေလာက္၊ အသင္းအပင္းဖြဲ႕စည္းခြင့္ေလာက္သာ အျမင္ဆံုး
ျဖစ္ၿပီး ဒီမိုကေရစီပညာေရး (၀ါ) လူတုိင္းတန္းတူ ညီမွ်စြာ
ပညာသင္ၾကားႏိုင္ခြင့္+မိမိႏွစ္သက္ရာကို အပူအပင္ကင္း စြာ ေလ့လာႏိုင္ခြင့္
ေတြကုိ ေနာက္ကို ပုိ႔ထားခဲ့ပါတယ္။ လက္ရွိ ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ဦးစီးဦးေဆာင္
ေတြနဲ႔ ေနာင္မွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာမယ့္
ေက်ာင္းသား မ်ဳိးဆက္ေတြကုိ
ဒီမုိကေရစီ ပညာေရးဆိုတာကို မသိေအာင္ တစ္ဖက္လွည့္နဲ႔ ေက်ာသပ္ရင္သပ္
လုပ္ထားတဲ့ သေဘာပါပဲ။ လူတိုင္းတန္းတူညီမွ်စြာပညာသင္ၾကားခြင့္မရွိတဲ့
ႏိုင္ငံမွာ ဒီမုိကေရစီပညာေရး ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ဆုိတာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ သုညပါပဲ။
သုညကေန တစ္ျဖစ္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းျခင္းလုပ္ယူမယ္ဆိုတဲ့
စကားကုိေျပာလို႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအလာဂ်စ္အျမင္နဲ႔သာ ဒီစကားကုိ
ေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသြင္သ႑န္သာရွိၿ႔ပီး အႏွစ္သာရကင္းမဲ့တဲ့
အေျခအေနတစ္ခုကိုသာ ရရွိပါလိမ့္မယ္။ ေက်ာင္းသားရဲ႕ ေက်ာင္းသားအေရးဆိုတာ
ဒီမုိကေရစီ(၀ါ)လူသားတန္ဖုိးစံ ေတြကို လူတိုင္းရရွိမွ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
တုိင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးျခႊတ္ၿခံဳၾကမႈေတြ၊ မွားယြင္းတဲ့ စနစ္ရွင္သန္မႈေတြ
နဲ႔ လူသားတန္ဖိုးစံကို ျငင္းပယ္မႈမ်ား ရွိေနသေရြ႕ ဒီမိုကေရစီပညာေရးဆိုတဲ့
အသံဟာ အသံသက္သက္သက္၊ ပံုသ႑န္ဟာ သ႑န္သက္သက္သာ ရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားနဲ႔ႏိုင္ငံေရးဟာ ခြဲလို႔မရဆုိတာကုိ အထက္ပါ အခ်က္အလက္ေတြေလာက္နဲ႔
သိၿပီး ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ အက်ဳိးဆက္တစ္ခုမွာ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္
အေၾကာင္းအခ်က္ အနည္းငယ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ေက်ာင္းသားဟာ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ဆုိတဲ့
အတင္းတြန္းသြင္းတဲ့ အယူအဆပုိင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ႏိုင္ငံေရးဟာ
ခြဲလို႔မရဘူးဆုိတာ ေက်ာင္းသား ဘက္က အျမင္မ်ဳိးနဲ႔ ျမင္ျပရံုသက္သက္ပါ။
ႏို္င္ငံေရးစနစ္တစ္ခုဟာ ပ်က္စီးေနသေရြ႕ အားလံုးနဲ႔ တုိက္ရုိက္ပါတ္သက္ပါတယ္။
ငါနဲ႔ေတာ့ မဆုိင္ေလာက္ဘူးလုိ႔ ထင္လုိ႔မရပါဘူး။
အားလံုးဟာ တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု အသြင္မတူညီဟု ထင္ရေသာ္ျငား အမွီသဟဲျပဳ ဆက္စပ္ျခင္းကေတာ့ မျပတ္တည္ရွိပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ သမုိင္းဆိုတာလည္း ကုိယ္နဲ႔မတူတုိင္း
ထားခဲ့လို႔ ေျပာလို႔ရေလာက္ေအာင္ ေပါက္လြတ္ပဲစားမဆန္ခဲ့ပါဘူး အသက္ေတြ
ေသြးေတြ ဘ၀ေတြ ရင္းခဲ့ရတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။
လက္ရွိမွာ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ ညီအကိုသဖြယ္သေဘာထားတဲ့
ေက်ာင္းသားသမဂၢ ၀င္တုိင္းကို တုိက္တြန္းလိုတာ က ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား
အင္အားေတာင့္တင္းဖို႔အဓိကကုိ ဦးတည္ကာ ေက်ာင္းသားဆရာ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေရး၊
ေက်ာင္းသားထု ေသြးစည္း ညီညြတ္
ေရးကုိေရွ႕တန္းတင္ၿပီး
ဒီမုိကေရစီေရး ကုိလည္း ေမ့ေလ်ာ့မထားဖို႔ပါပဲ။ ဒါဟာ ဆႏၵျပခုိင္းျခင္း၊
လမ္းေပၚထြက္ အသက္စြန္႔ခုိင္းျခင္း မဟုတ္ပါ။ အမွန္တရားဆုိတာကုိ
ျမင္ေစလုိျခင္းပါ။
ေက်ာင္းသားသမဂၢဟာ လူထုကုိ အၿမဲဦးေဆင္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦးပါပဲ။
ဒီသမုိင္းကို ေပါ့ေသးေသးဟု မယူဆပဲ မိမိတို႔ရဲ႕ အေျခအေနအစစ္ကုိ လက္ခံဖုိ႔နဲ႔
ေစာင့္ထိန္းေစခ်င္ေၾကာင္း ေစတနာျပဳလ်က္....။
ျမတ္သူ
