Monday, 25 November 2013

အခ်စ္ဟာပူအိုက္လြန္းေသာရာသီ(ေမာင္ဖီလာ)

သူငယ္ခ်င္းဆီက
`မာဖီးယားကမၻာ´ေရာက္မလာေသးဘူး
တစ္ခုခုကိုအရသာျဖစ္ခ်င္တယ္
ဂတ္စ္မီးဖိုေပၚက
ျပာလဲ့လဲ့မီးေတာက္ကေလးကိုလည္းခၽြတ္ယူထားခ်င္တယ္
လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ပ်ိဳးပင္ေပါက္ကေလးကိုလည္း
ေနေရာင္ျခည္ေအာက္ေရာက္ေစ့ခ်င္တယ္
ေနာက္က်ေနျပီ...
၁နာရီေနာက္က်ေနျပီ
၂နာရီေနာက္က်ေနျပီ
၂၄နာရီေနာက္က်ေနျပီ
တစ္ဘ၀စာေနာက္က်ေနျပီ.....။
အျပင္မွာႏွင္းက်သံဟာက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္
အိပ္မရတာနဲ ့မအိပ္ခ်င္တာ
ေရးမရတာနဲ ့မေရးခ်င္တာ
ကဗ်ာဟာခႏၶာထဲကေငါက္ေတာက္ပန္းထြက္လို ့
ေလမတိုက္ဘဲလႈပ္ေနတဲ့စိတ္ကို
လင္းေနတဲ့`ည´ကေလးထဲထည့္ထားတယ္
`ရွင္မရွိရင္ကၽြန္မအသက္မရွင္ခ်င္ဘူး´ဆိုတဲ့အသံကို
စာၾကည့္စားပဲြေပၚေထာင္ထားတယ္....။


ေမာင္ဖီလာ
ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၂၀၀၃

ငါမေျပာဘူးလား...မိယမံု..ငါနင့္ကိုမခ်စ္ခဲ့ပါဘူးလို႔ ( ၃ )

၀င္ေနတဲ့အသံေတြျပန္ထြက္လာရုံပဲလား မိယမံု



ေနာက္ဆံုးေတာ့ကိုယ့္မ်က္ႏွာကအမာရြတ္ေတြျပန္စမ္းရင္း

ေနာက္ဆံုးေတာ့ခရီးစဥ္လက္မွတ္ေတြအကုန္စုတ္ျဖဲပစ္ရင္း

ေနာက္ဆံုးေတာ့ကိုယ့္လိပ္စာကိုယ္ျပန္မွတ္မိသြားရင္း

ကံတရားကိုရယ္သံစံုစံုလင္လင္နဲ႕ဧည့္ခံႏိုင္ခဲ့ျပီမဟုတ္လား



ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႕ ငါတို ့နီးခဲ့

ပံုစံမ်ိဳးစံုနဲ႕ ငါတို ့ေ၀းခဲ့

တစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ေနရာေရာက္ရင္

ငါတိို ့ႏွစ္ေယာက္လံုးစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲခဲ႕ၾကတယ္



ရယ္ၾကရေအာင္…….ယမံု…….ရယ္ၾကရေအာင္



တစ္ခုခုကိုအေၾကာင္းျပျပီးငါတို ့ေတြေ၀ၾကရေအာင္

ဒါမွမဟုတ္ရင္ငါတို ့ဟာသကိုတျခားသူေတြရသြားၾကလိမ့္မယ္



နင့္လကၡဏာကိုေတာင္ကိုင္မၾကည့္ဘူးပဲ

နင့္အနာဂတ္ကိုေျပာေတာ့နင္အံ႕ၾသတယ္

ငါ့ကိုနားမလည္ဘူးဆိုတဲ့နင့္ကို

နားမလည္တာငါအံ႕ၾသတယ္



လိုအပ္ခ်က္ဆိုတာ

ျပတ္သြားတဲ့ဖိနပ္မွာ

အကူအညီေပးထားတဲ့အပ္ခ်ိတ္ပဲမလား

တိမ္ေတြဘယ္ေလာက္စိုရႊဲခဲ့စိုရႊဲခဲ့

မိုးမရြာတာကမိုးမရြာတာပါပဲ

လက္သီးထဲပန္းပြင့္ဆုပ္ျပီးအထိုးခံလိုက္ရတယ္။



နင္က…………………….

ဒဏ္ရာရထားတဲ့လူရႊင္ေတာ္တစ္ေယာက္ကိုေမ့သြားတယ္

စိတ္နဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္လို ့ရတဲ့စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ကိုေမ့သြားတယ္

ရုတ္ရုတ္သဲသဲအလြဲေတြနဲ႕ညေနခင္းကိုပဲသတိရတယ္



ငါက………………………

ဖိတ္စာမပါဘဲ၀င္လာတဲ့အိမ္တိုင္ရာေရာက္ေစာ္ကားျခင္းကိုေမ့သြားတယ္

သီးႏွံေတြအကုန္ပုတ္သိုးသြားေစတဲ့ရာသီကပ္ဆိုးတစ္ခုကိုေမ့သြားတယ္

ဒ႑ာရီဆန္ဆန္အရူးလုပ္ခံရျခင္းကိုၾကည္ႏူးမႈ႕တစ္ခုလိုသတိရတယ္



ဒီလိုနဲ႕…………………….

ဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတဲ့

ျပန္ဆံုမွာပါဆိုတဲ့ေန႕မွာ

ျပန္ဆံုၾက

ရယ္ေမာၾက

စကားလံုးေတြနဲ႕ကစားၾက



စိတ္ကူးေတြအရြယ္ေရာက္ပဲေစာလြန္းသြားတာလား။

လူမႈ႕ေရးဆိုတာငါတို ့သင္ရိုးမွာအသစ္တိုးသြားတဲ့ဘာသာ

နင္ကနင္မဟုတ္ေတာ့သလို ငါကငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး



တေယာက္အၾကည့္ကိုတစ္ေယာက္ဆီမွာထားခဲ့

ဒါေနာက္ဆံုးပဲ…………………………………….

တက္တူးေတြကိုယ္စီနဲ႕

ငါတို ့ဟာအားျပန္သြင္းလို ့မရေတာ့တဲ့ဓါတ္ခဲ

ငါ့ေဆးကိုနင္မလိုေတာ့သလို

နင့္မီးကိုလည္းငါမလိုေတာ့ဘူး။









*တယ္ရီ

6.4.2013

VIRGO 2011

VIRGO 2011





အရြယ္တင္ပ်ိဳမ်စ္ႏုနယ္ျခင္း ႏွင့္တကြ ထူးျခားေသာ

ဥပဓိရုပ္

မည္သည့္ႏွစ္တြင္မဆို ၾသဂတ္ ၂၄ မွ

စက္တင္ဘာ

၂၂ရက္ၾကား ဆ႒မ ေျမာက္ ရာသီခြင္

ပခံုး ၊ လည္တံ ၊ ရင္ညြန္႕ ၊ ဂုတ္ပိုး ၊ ေလးေနရာ

ေရွးေဟာင္းအီဂ်စ္ဒ႑ာရီ

အလိုအရ

ယာဥ္ကားေမာင္းႏွင္မႈႏွင့္လမ္းကူးလမ္းျဖတ္ရာ

အထူး ဂရုစိုက္ပါ

ေပါ့ဆမႈေၾကာင့္

မျဖစ္သင့္ေသာ

ေရာဂါမ်ားျဖစ္တတ္

1st ,3rd ,5th ,8th

                  

                            10th ,14th ,15th ,16th



18th ,23rd ,24th ,27th

ေတြး ေခၚမႈ၊တြက္ ခ်က္မႈ၊ဘာသာစကား

မွတ္ဥာဏ္စြမ္းအား၊ခ်က္ခ်င္းတုန္႕ ျပန္ႏိုင္စြမ္းရွိေသာ

ေဆာင္ရြက္ေသာ အေလ့အထ နည္းပါးသည္

အားနာ လြယ္ျခင္း ယံု လြယ္ျခင္း

တည္ျငိမ္ေသာအေနအထားၾကြယ္၀ေသာအေျခအေနမ်ား

ထက္

စြန္႕စားလႈပ္ရွားရင္ ခုန္ျခင္းႏွင့္ ဘ၀ စိန္ ေခၚမႈ တိုက္ပြဲ

မာက်ဴရီ                                                ပထ၀ီ



Jan 1  4  7 9  13 16 17 20  30            24 28 27 28 30

10                 24          15    A           21 29

15                 M           17     P          20  M

17 18 21 22    A  4 7 9 10       R        17   A 19 20 23

             25    R            18       1      14    Y

             29    1             21        2    9      1

Feb 1 2 3 6    3             29          3 6        2 7 13 15



NIDABA,SHALA,ICARIUS,ATTICA

ERIGONE,MAERA

ZEUS,EARTH,MARCURY

S                                                ို    က္     

      H                                                        

           O                                                             

              U           

                  T    











တယ္ရီ

၇.၉.၂၀၁၃

21

)    21    (
အရင္စိတ္နဲ႕
ဒီအက်ၤီကို၀တ္လို႕သင့္ေတာ္ပါဦးမလား
သြန္လိုက္တဲ႕ေဆးလိပ္ခြက္ဟာ
အလိုလိုျပန္ျပည့္သြားတယ္
ညာဘက္ပုခုံုးေပၚလာနားတဲ့နံနက္ခင္း
ဘယ္ဘက္ပုခုံုးေပၚကထပ်ံသြားရတဲ့ညေန
လူျပန္၀င္စားေတာ့မိုးေတာင္ခ်ဳပ္ေတာ့မယ္
ၾကားထဲကအသက္ရႈသံတစ္ခုလို
ေလွ်ာက်သြားတာပါပဲ
ေလွ်ာ့ခ်ထားတာပါပဲ
ေလ်ာ့က်သြားတာပါပဲ
စစ္နဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းေရး
ႏွစ္ခုလံုးကိုမမွီခဲ့ဘူး
၀မ္းနည္းျခင္းဟာရုပ္ေသနဲ႕
လူမသိသူမသိ
ေသဆံုးသြားၾကတဲ့အႏုပညာအတြက္ငိုမယ္
ပစ္မွတ္ေသျဖစ္ေနတဲ့
ခံတပ္လို
ပ်ံတက္ခ်င္တဲ့စြန္ကလည္း ငါပဲ
ပ်က္က်ခ်င္တဲ့ငွက္ကလည္း ငါပဲ။


တယ္ရီ

Friday, 4 October 2013

မင္းခိုင္ျမဲ ၏ ‘စိတ္ဓာတ္ကို ၾကက္ေျခခတ္ျခင္း’ ကဗ်ာအား ခ်ဥ္းကပ္ျခင္း(ရဲရင့္လမင္း)

  ကဗ်ာဆိုတာအာဏာရွင္မဆန္ပါဘူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီကဗ်ာမွာေတာ့ လူငယ္ေတြရဲ႕စိတ္ဓာတ္ကို အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ၾကက္ေျခခတ္ခံခဲ့ရတာေတြကို ခံျပင္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာကပံုေဖာ္ေပးထားခဲ့ပါတယ္။ကဗ်ာဆိုတဲ့ေဘာင္ေလးထဲကေန အခုလို လြတ္
လပ္စြာ တုံ႔ျပန္ခြင့္ရိွတယ္၊ေျပာဆိုခြင့္ရိွတယ္ဆိုတာ ကဗ်ာဆရာေပးခ်င္တဲ့ မက္ေဆ့ရွ္(message)လို႔ျမင္မိပါတယ္။ဒါဟာ ကဗ်ာကို ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းသာလွ်င္ျဖစ္ပါတယ္။ေကာင္းသည္၊ဆိုးသည္ ေဝဖန္ျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ သိေစခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

   ကဗ်ာကိုခ်ဥ္းကပ္ျခင္းျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ကဗ်ာဆရာရဲ႕စိတ္ခံစားခ်က္ မ်ားကိုလည္းခ်ဥ္းကပ္မိလ်က္
သား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနမွာပါ။ကၽြန္ေတာ့အေနနဲ႔ ကဗ်ာကို အေသးစိတ္ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ အဓိပၸာယ္လိုက္
ေကာက္ေနျခင္းမဟုတ္သည့္အတြက္ ကဗ်ာဖတ္သူရဲ႕ကိုယ္ခံအားကလည္းအထိုက္အေလ်ာက္
ေတာ့အေရးပါေနမွာပါ။
    ဒီကဗ်ာမွာ ကဗ်ာဆရာဟာ ကဗ်ာကို လိုင္းအမာေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။
ေခတ္အေပၚ သူေျပာခ်င္ေနတဲ့အခ်က္ေတြကို အေမးဝါက်ေတြနဲ႔ ေျပာထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ကဗ်ာကို
လိုင္းအမာေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတယ္ဆိုေပမယ့္ Hypotheses(အႏုမာနအယူအဆ/အဆိုၾကမ္း)လို႔ေျပာလို႔ရမယ့္
ခုန္လို႔မရတဲ့ လိုင္းအေသေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ထားသည္ကိုလည္းေတြ႔ရပါတယ္။ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေျပာခ်င္တာက(ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ပါ)လိုင္းအေသအားျပဳေရးတဲ့ကဗ်ာေတြနဲ႔ လိုင္းအရွင္အားျပဳေရးတဲ့ကဗ်ာေတြရဲ႕ ကြာဟမႈကိုပါ။လိုင္းအရွင္
အားျပဳထားတဲ့ကဗ်ာေတြမွာ ဘာသာစကားအလုပ္လုပ္ပံု ဘယ္လိုမ်ိဳးအလုပ္လုပ္ေနသလဲ အဲဒီဘာသာစကားကေန အဓိပၸာယ္ေတြဖြာထြက္လာမႈ စတဲ့ ဘာသာစကားကိုအရမ္းအားျပဳေနရတဲ့အတြက္ ကဗ်ာရဲ႕ဆိုလိုရင္းေတြေဝဝါးလာပါတယ္။တနည္းအားျဖင့္ ဗဟိုခ်က္
ေတြပါမဲ့လာခဲ့ပါတယ္။လိုင္းအေသနဲ႔ကဗ်ာေတြမွာေတာ့ ဆိုလိုရင္းကို ထိထိမိမိေလး ျပသြားႏိုင္တာေတြ႔ရပါ့
မယ္။ကဲ ကဗ်ာေလးကိုစျပီး ခံစားၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ…….

(ေနထြက္ျပီး ေန၀င္သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ငါ့ကုိယ္ငါခ်ရပ္လုိက္တယ္။)

ကဗ်ာဆရာဟာ ျမစ္ကမ္းေဘးတစ္ခုမွာ ရပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို နိမိတ္ပံုပါးပါးေလးနဲ႔ ကဗ်ာကို လွလွေလးအင္ထရိုဝင္လိုက္ပါတယ္။ကဗ်ာဆရာဟာ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ရပ္ေနပါျပီ။ ဒါဟာ သူေျပာခ်င္တာေတြကိုဆက္ေျပာဖို႔ ျမစ္ကမ္းနံေဘးေနာက္ခံနဲ႔ ကဗ်ာဆန္ဆန္ ဆက္တင္ခ်လိုက္တာလို႔ ဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ကဗ်ာဆရာဟာသူေျပာခ်င္ေနတာေတြ၊
ေခတ္အေပၚမေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ခံျပင္းေနတာေတြကို အေမးဝါက်ေတြနဲ႔စေျပာပါေတာ့တယ္။

 (ဒီေန႕နဲ႕မနက္ျဖန္မွာ ကုိယ္တုိင္စာတတ္ျပီး ဘာလုိ႕စာမတတ္မွဳျဖစ္ေနတာလဲ။

 ကုိယ္တုိင္သိမ္ေမြ႕သလုိလုိနဲ႕ဘာလုိ႕ရုိင္းစိုင္းသြားတာလဲ။)
အဲဒီလိုင္းႏွစ္လိုင္းဟာရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးေတြပါ။ကဗ်ာဖတ္သူအေနနဲ႔လည္း
အမ်ားၾကီးကိုျဖန္႔ေတြးျပစ္လိုက္လို႔ရပါတယ္။အေမးဝါက်ဆန္ဆန္နဲ႔ ေခတ္ရဲ႕အေနအထားကိုေတြးခိုင္းလိုက္တာလို႔ထင္ပါတယ္။တဖက္ကၾကည့္
မယ္ဆိုရင္လည္း ဒါဟာကဗ်ာဆရာရဲ႕ ေခတ္အေပၚမေက်နပ္တဲ့ ေလသံေတြပါပဲ။

  ( ေဟာ.....
      တတိယႏုိင္ငံေရးသမားတဲ႕ ခပ္ရုိင္းရုိင္းႏွဳတ္ဆက္လုိက္တယ္။

မဂၤလာပါလူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ...)
‘ေဟာ….’ဆိုတဲ့ေအာက္က ပထမလိုင္းမွာ ခပ္ရိုင္းရိုင္းႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္လို႔ဆိုထားေပမယ့္
ဒုတိယ လိုင္းမွာေတာ့ ‘မဂၤလာပါ လူၾကီးမင္းခင္ဗ်ာ’ ဆိုတဲ့ ယဥ္ေက်းတဲ့စကားကိုဆန္႔က်င္ဘက္ လိုင္းနဲ႔ တြဲသံုးသြားပါတယ္။ဒါဟာကဗ်ာသမားေတြမွာရိွေနတက္တဲ့ ရြဲ႕တက္တဲ့ စိတ္အေျခအေနကို ျပသြားတာပါ။ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို တကယ္ေရာႏိုင္ငံေရးသမားစစ္ၾကရဲ႕လားလို႔ခပ္ေထ့ေထ့ေမးခြန္းေတြထုတ္ျပီး ကဗ်ာဖတ္သူေတြကိုပါ ဒါေတြဟာ တကယ္လိုအပ္ပါသလားလို႔ရိုးရွင္းထိမိတဲ့ ဝါက်လိုင္းေတြနဲ႔အသိေပးသြားခဲ့ပါတယ္။ 

 (ကုိယ္ထူကုိယ္ထအိပ္မက္ေတြကုိ အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ဖူးပါသလား။      

  ပညာတတ္ဆန္ဆန္လာဘ္စားမွဳကုိ ခြဲျခားတတ္ျပီလားး။

 အျမင္မတူတာနဲ႕ေတြ႕ရင္ အတၳဳပၸတၱိစ/ဆုံး လုံးေစ့ပတ္ေစ့ေလ့လာဖူးျပီလား။

 မာတင္လူသာကင္း ရဲ့ စာတုိေပစေတြ ဖတ္ဖူးျပီလားးး။

 ကုိယ္ေသတဲ့အခါ ကုိယ့္သမုိင္းေကာင္းဖုိ႕ဆုိးဖုိ႕ ေမွ်ာ္ၾကည့္ဖူးပါသလား။

ႏုိင္ငံေရးေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ ဆုိလုိရင္းခြဲျခားတတ္ျပီလား။

စစ္ပြဲၾကားက အားငယ္မွဳေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ေလ့လာဖူးျပီလား.....။)

 (ေဖာ္ညႊန္းျပီး ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။)

       ႏိုင္ငံေရးသမားလို႔ဆိုသူေတြနဲ႔ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြအတြက္ေရာ ဒီလိုအသိေတြ၊အျမင္ေတြ တကယ္လိုအပ္ပါသလား၊မလိုအပ္ဖူးလား
ဆိုတာကိုေတာ့ ကဗ်ာဆရာက (ေဖာ္ညႊန္းျပီး ဆက္မေျပာေတာ့ဘူး။)တဲ့။ကဗ်ာဖတ္သူကိုလည္း အခုလိုအဖြင့္လိုင္းေလးနဲ႔ ထြက္ေပါက္ျပန္ေပးထားပါတယ္။
   ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာ ထြက္ေပါက္ေလးေပးျပီဆိုရင္ အဲဒီရဲ႕ေနာက္မွာ အဲဒီကဗ်ာရဲ႕ အသက္ဓာတ္ျဖစ္တဲ့ အခ်င္းအရာေတြဟာ ကပ္ပါလာတက္ပါတယ္။

 (မ်ဳးိဆက္တစ္ခုကို ယုံၾကည္ရင္ မ်ဳိးဆက္တစ္ခုလိုယဥ္ေက်းဖုိ႕လုိလိမ္႕မယ္။

    အခ်ိန္ကာလကုိ ျခဳံငုံျပီး ခုိင္မာမွဳကုိ ေမြးထုတ္မေပးႏုိင္တဲ့အထဲမွာ

ငါ့ကုိလူအျဖစ္ထုဆစ္ထားတဲ႕ ႏုိင္ငံလည္းပါတယ္လုိ႕ ငါေျပာတယ္။)
      ဒါဟာ ကဗ်ာဆရာက ကဗ်ာဆိုတဲ့ေဘာင္ထဲကေန ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ဆံုးရံႈးခဲ့ရ၊ခံစားခဲ့ရ၊နာက်ည္းခံျပင္းခဲ့ရတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို ကဗ်ာရဲ႕လြတ္လပ္တဲ့စည္းထဲကေန သတိေပး ေတာင္းဆိုလိုက္တာပါ။ဒီကဗ်ာရဲ႕ အသက္အဝင္ဆံုးလိုင္းေတြပါပဲ။ဒီေနရာေလးကို သံုးေခါက္ေလာက္ေတာ့ ဖတ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။
    အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာဟာ သူအပါအဝင္ ေခတ္ၾကီးရဲ႕က်ဆင္းေနတဲ့ ခုခံအားေတြကို အက်လိုင္းေတြနဲ႔ ဆက္ျပီးပံုေဖာ္ပါတယ္။ဒါကလည္း Ending ကိုသြားဖို႔၊ကဗ်ာကို အဆံုးသတ္ဖို႔ ျဖည္ခ်လိုက္ေဖ်ာ့ခ်ေပးလိုက္တာလို႔ျမင္ပါတယ္။
(ေခတ္ဆုိတာၾကီးကုိၾကည့္ျပီး ေမတၱာတရားေတြလဲ ေမွးမွိန္ကုန္ျပီ။
အေရာင္ေတြထဲက ေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ကုိ အႏုပညာအျဖစ္ မဖန္တီးႏုိင္ေသးဘူး။
21ရာစုနာရီသံဟာ ႏုိက္ကလပ္ကေတးသံကုိစည္းခ်က္လုိက္ေနတယ္။
ေက်ာ္ၾကားမွဳကို မ၀တ္ဆင္ဖုိ႕ ကမၻာၾကီးက ငါ႕ကုိအမဲလုိက္ေနျပီ။)
ကဗ်ာဆရာဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ အေမးဝါက်ေတြကို မသံုးေတာ့ပါဘူး။သူအလိုမက်တဲ့ေခတ္ဆိုတာၾကီးကို ေမွာ္သားကပ္ေနတဲ့ အထက္ကလိုင္းေလးခုနဲ႔ ကဗ်ာဓာတ္မိမိရရကိုျပသြားခဲ့ပါတယ္။ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္ကိုယ္ ျပဳျပင္ဖို႔ကိုေတာင္အခြင့္အေရး မေပးခ်င္တဲ့ လူေတြ ကို တနည္းအားျဖင့္ အာဏာရွင္ဆန္မႈေတြကို
(ဒီလုိနဲ႕ ကုိယ့္စိတ္ဓါတ္ကုိယ္ ငုံ႕အေသြးမွာ အားလုံးကငါ့ကုိၾကက္ေျခခတ္ျပစ္လုိက္တယ္။)
ဆိုျပီး မခ်ိတင္ကဲေလသံ မ်ိဳးနဲ႔ ကဗ်ာကို အဆံုးသတ္သြားခဲ့ပါတယ္။

    ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္
/ႏွလံုးသားမွာလာထိရွတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ျပီးတဲ့အခါတိုင္းမွာ
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိကို မိွတ္လိုက္ပါတယ္။ျပီးရင္ေတာ့ အဲဒီကဗ်ာဆရာရဲ႕စိတ္/ႏွလံုးသားဆီ ေရာက္ေအာင္အေတြးေတြနဲ႔ကူးခတ္ေတာ့တာပါပဲ။အဲဒီအတြက္လည္း ကဗ်ာဆရာဟာ ေနထြက္ျပီး ေနဝင္သြားတဲ့ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရပ္ေစာင့္ေနဦးမွာပါလို႔ ယံုၾကည္ေနမိတယ္။       ။

မွတ္ခ်က္။         ။ကၽြန္ေတာ့္၏ ခံစားမႈသက္သက္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း။ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး
                      ကၽြန္ေတာ္၏တာဝန္သာျဖစ္ပါသည္။
                                                                                                       ေလးစားစြာျဖင့္…..
                                                                                                                           ရဲရင့္လမင္း

"သေဘာက္မသားေလး ကိုလူငယ္ ေတြ႕ရွိခ်က္"

"သေဘာက္မသားေလး ကိုလူငယ္ ေတြ႕ရွိခ်က္"

ေတြ႕မ်ားေတြ႕မလား

ေတြ႕လား..

ဘာမွန္းမသိေတာ့ ဘယ္သိမွာလဲ

ဘာဆုိဘာကုိမွ ေကာက္ခ်က္မခ်ရေသးဘူး

တည္တည္တံ႕တံ႕ ေကာက္ခါငင္ခါ ခါးခါးသီးသီး

ေပေပေတေတ လုိလုိလားလား ေထြေထြထူးထူး

ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ ခန္႕ခန္႕ထည္ထည္ ထည္ထည္၀ါ၀ါ

ထြားထြားၾကိဳင္းၾကိဳင္း သန္သန္မာမာ ထူးထူးေထြေထြ

 တၾသတအံ႕ တအံ႕တၾသ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ျခားျခား

ေျပာရရင္ 

လူလြန္မသားေလး လူငယ္တစ္ေယာက္ေတြ႕ရွိခဲ႕တဲ႕

မိသားစုဟာ လိင္သရမ္းလြန္ေနတဲ႕မ်ဳိးဆက္ပဲ

မ်ဳိးဆက္ဆုိတဲ႕ ေနာက္မွာ ကပ္ပါလာတဲ႕ဗီဇဆုိတာလည္း

အုံးအၾကီးၾကီးလႊတ္စားပါတယ္ဗ်ာ.. စမုံအၾကီးၾကီးလႊတ္တုံးပါတယ္ဗ်ာ

ပလပ္အၾကီးၾကီးကြ်တ္ရပါတယ္ဗ်ာ

ဒါၾကီးက ဒီအရြယ္ထိ အရိပ္လုိ လုိက္လုိက္ကပ္ေန

ျဖည္းျဖည္းသြားလည္းမလႊတ္ဘူး

ေျပးေျပးသြားလည္း မလႊတ္ဘူး

ဘြတ္စမန္ေတာ့ အၾကီးၾကီးသိပ္ခံရျပန္ျပီ ဘြားေဒၚေရ..

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပဳမူခ်က္တုိင္းဟာ

သူ႕မ်ဳိးဆက္ရဲ႕ ျပဳလုပ္ခ်က္/ရပ္တည္ခ်က္ အ ထိ လုိက္ေလသလား

(လုိက္၏ ၊ မလုိက္၏ ၊ မွန္၏ ၊မွား၏ ၊ဒါကေတာ့ ဒီလုိရွိပါတယ္။ )

လူ႕သိကၡာ လူ႕က်င့္၀တ္ လူလုိျမင္ လူလုိသိ

ထိမိျခင္း ထားရွိျခင္း ေထာက္ရွဳ႕ျခင္း

လူညွာတာ လူခ်ိန္ခြင္ လူ႕အခြင့္အေရး

လူ႕ပါးစပ္ လူေပါက္ေသာ လူခ်ဳိးလူႏွိမ္ လူ႕ပတ္၀န္းက်င္

လူ႕ေစတနာ လူ႕ေဘာက္ေသာက္ လူတုိင္းနီးပါး

စသျဖင့္ (ဆုိ)လုိခ်င္တာနဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်င္တာကုိ (ခဏ)ရပ္ေပးထား

ေတြ႕ရွိခ်က္ မွ တြက္ရွိခ်က္အထိ သိမွဳ႕နဲ႕ အတတ္ပညာကုိဆြဲ႕အဆန္႕မွာ

အျဖဴနဲ႕အမဲဟာ  ဘြားခနဲ႕ေစာင့္ေပၚလာတာပဲ

လူရယ္ လမ္းရယ္ ေခတ္ရယ္ ဘာသာေရးရယ္ စစ္ပြဲရယ္ အင္တနက္ရယ္ ျငိမ္ခ်မ္းေရးရယ္

ဗုိလ္သုိးၾကီးရဲ႕ ဂ်လုံး ပလုံးရယ္ Marx ၀ါဒရယ္

၉၆၉ရယ္ လိင္မွဳ႕အထိအေတြ႕ရယ္ အသားအေရာင္ရယ္ ခ်စ္သူရယ္ ရည္းစားရယ္ ေဘာလုံးပြဲရယ္

ေဖာက္ခြဲမွဳ႕ရယ္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ရယ္ အျငင္းပြားမွဳ႕ရယ္ အယူအဆရယ္ အလုပ္လက္မဲ႕ရယ္ ထမင္းစားပြဲရယ္

စသျဖင့္...

 Network မမိ တစ္ခ်က္ မိ တစ္ခ်က္မွာ လူမျမင္ေအာင္/လူမသိသူမသိ ေဖ်ာက္ျပစ္လုိက္မိတဲ႕ click တစ္ခ်က္

လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ဓါတ္/အရသာ ဟာ မုိးေကာင္းေနရမယ့္အခ်ိန္ မုိးမရြာလုိက္ရရွာဘူး ။

သနားစရာပါလားေနာ္(ဟာသ)။



မင္းခုိင္ျမဲ

Monday, 8 April 2013

"ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကၾကိဳးေပၚမွ ေခၚေ၀ၚမိလုိက္တဲ႕နာမ္စား"

"ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းကၾကိဳးေပၚမွ ေခၚေ၀ၚမိလုိက္တဲ႕နာမ္စား"
တုိးတုိးေလးေခၚမိလုိက္တဲ႕ ရင္၀ွက္တမ္း
မွတ္ေက်ာက္တင္စရာမလုိတဲ႕ မွတ္ေက်ာက္ဟာ
ရင္ဘတ္ထဲမွာ အလ်ား(ျပည့္) အနံျပည့္
ခုန္ေပါက္ေနတဲ႕ Lyric ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
ေတာက္စားမိလုိက္တဲ႕အခ်ိန္ဟာ ပလုံဆုိျပီးေတာင္
မျမည္တြန္မိလိုက္တာဟာ အခ်ိအျပည့္ၾကီး /အခ်ိန္အျပည့္ၾကီး
ခံတြင္းေတြ႕သြားတာလား ဒဏ္ရာဟာျပင္းျပင္းရသြားတာလား
ဘာလား ညာလား ဘယ္လား ညာလား
အဲ႕သည္ "လား" ေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာ ရွိတယ္
ခင္ဗ်ားအရသာေတြ႕ေနတဲ႕ ေပၚျပဴလာထဲမွာရွိတယ္
ညေနခင္းရဲ႕ ျပတြင္း/ျပတင္းေပါက္ထဲက ရွဳ႕ေမွ်ာ္ခင္းထဲမွာရွိတယ္
ေမာင္ျမတ္သူရဲ႕ ေျမာင္းျမျမိဳ႕ကုိ ခ်စ္တဲ႕စိတ္ထဲမွာလည္းရွိတယ္
ခင္ဗ်ား ကဗ်ာကုိ  သိတဲ႕ သိမႈထဲမွာရွိတယ္..
ကုိေနျမဲ မိန္းမ ခ်ဳိပိန္းေနာင္ေမးသလုိ
(အဲ႕သည္လုိေျပာရင္ အဆင္ေျပမလား) ဆုိသလုိ
လုိခ်င္လဲလုိမယ္ ပုိခ်င္လဲပုိမယ္ထဲမွာလဲ ပါတယ္      ေဟ့လူ
ဒါဆုိ ေမာင္ခ်ာလီရဲ႕ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလထဲမွာရွိအုံးမယ္
လွည္းတန္း-အင္းစိန္လမ္းမေပၚမွာ တစ္ခါတစ္ေလရွိတယ္
ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံး အခ်စ္ကဗ်ာမွာရွိတယ္
ကုန္ကုန္ကုိ လုံလုံ ေျပာရရင္
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ G mail ထဲမွာ ေမာင္ျမတ္သူေျပာတဲ႕ ဖြဘုတ္ထဲမွာ
ေမာင္ျပည့္မင္းရဲ႕ တကယ္ဆုိျဖစ္တဲ႕သီခ်င္း ထဲမွာ
အခန္းေထာင့္က အံ၀ွက္ထဲမွာ တကၠသုိလ္၀င္တန္းေအာင္စာရင္း ၾကည့္ခ်ိန္ ထဲမွာ
ပင့္တင္လုိက္တဲ႕ ေဟာဒီ႕စကားလုံးေတြထဲမွာ ႏွလုံးသားကုိထုခြဲ
ဂိုဏ္းမကြဲေသးတဲ႕ စစ္တပ္ထဲမယ္လုိ အမ်ဳိးသားအေရးထဲ
အမ်ဳိးသမီးေရးပါ (မပါ) တဲ႕ေျပာသင့္လား မသိ (တသိ) ေျပာမိတဲ႕
ရင္၀ွက္တမ္းရဲ႕အေရးသားဟာ  ထင္ရွဴးပင္တန္းထဲ ဖုိ နဲ႕ မ ဟာ
စိတ္မျငိမ္ လက္မျငိမ္ လုိ႕  ႏွိမ္႕ျပီးေျပာလုိက္မယ္..
ကြ်န္ေတာ္႕ ရင္ဘတ္ထဲက နာမ္စားဟာ "ငယ္"။              ။
                                                                            မင္းခုိင္ျမဲ